در کل یک مکان، دارای یک خصلت یا جو است و از این‌رو یک پدیدار کیفی و کلی است که نمی‌توانیم آن را به هیچ‌یک از خصوصیاتش فرو بکاهیم.

به گزارش ایران اکونومی؛ تجربه روزانه نشانگر آن است که کنش‌های متفاوت، نیازمند محیط‌های متفاوتی هستند تا به‌گونه‌ای اقناع‌کننده در آن واقع شوند...»نوربرگ- شولتز «... امروزه شاهد تظاهر فضاهای عمومی در فضاهای اقتصادمحوری هستیم که چه‌بسا توسط دولت‌ها و مدیریت شهری، بنا شده و یا تحت‌نظارت و کنترل می‌باشند و مفاهیم اقتصاد شهری و اقتصاد مکان را با رویکرد‌های جدید در مداخله در شکل شهر توسعه می‌دهند. این رویدادها در عصری اتفاق می‌افتد که هویت افراد نه در شجره‌نامه‌های خانوادگی و ارزش‌های میراثی مربوط به عرف‌ها و سنت‌های خانواده، بلکه در نوعی فردگرایی روزافزون (همراه با گسترش شبکه‌های اجتماعی مجازی) و از همه مهم‌تر در جایگاه [تولیدکنندگی و] مصرف‌کنندگی او در سطح جهانی و نه حتی در مقیاس ملی یا محلی ارزیابی می‌شود.