سالنهای سینما همواره از مهم‌ترین چالش‌های سینمای ایران بوده‌اند. به‌طوری‌که عده‌ای مشکل سینمای کشور را کمبود «سالن‌ها» می‌دانند و عده‌ای کیفیت بد سالنهای سینمایی را دلیل اصلی عنوان می‌کنند. نتیجه هرچه باشد یک حقیقت را نمی‌توان کتمان کرد که سالن سینما در ایران از دو منظر کیفیت و کمیت دچار مشکل اساسی است.
فارغ از کمبود سالن، از بزرگ‌ترین مشکلات سینماها، کیفیت لوازم و تجهیزات پخش فیلم است. پرده‌های سینما با ساختار پخش فیلم‌ها همخوانی ندارند. فیلم‌ها در ابعاد بسیار کوچک و در استانداردهای از رده خارج نمایش داده می‌شوند؛ در‌حالی‌که سینماهای امروز جهان با پرده‌های عریض خود خودنمایی می‌کنند. سیستم صوتی سالن‌ها به اندازه سیستم‌های صدابرداری مشکل دارند. حتی امروز که بحث پخش سینمای دیجیتال در ایران مطرح است، مشکلات و کمبودها مانع از رسیدن سطح نمایش به استانداردهای جهانی است.
